- ENIPEUS
- ENIPEUSfluv. Thessaliae, campos Pharsalicos irrigans, iuxta quem Caesat vicit Pompeium, lentus primo, sed mixtus Apidano velociffimus: Eucan. l. 6. Crv. bell. v. 373.Apidanos numquamque celer, nisi mistus Enipeus.idem l. 7. v. 117.Sanguine Romano quam turbidus ibit EnipeusIdem Ibidem v. 224.At iuxta stuvios, et stagna undanus EnipeiVal. Flacc. Argon. l. 1. v. 358.Segnior Apidani vires ubi sentit Enipeus:Ovid. Met. l. 1. v. 579.---- Et irrequietus Enipeus.Item Elidis fluv. recenerore nonine Barnichius dictus. Hom. 7. Odissi narrat, ut Fyro, Sahmonei fil. Enipeum fluv. amarit, utque eius flvuli assumptâ formâ Neptunus amore puellae potitus sit, ex qua suseepit liberos Peliam, et Neleum. Ovid. Amor. l. 3. Eleg. 5 v. 293.Siccus ut amplecti Salmonida posset Enipeus.Cedere iussit aquam, iussa recedlit aqua.Propert. l. 1. Eleg. 13. ad Gallum v. 21.Non sic, Aemonio Salmonida mestus Enipeo,Taemarius facili pressit amore Deus.Idem l. 3. Eleg. 19. ad Cyndiiam v. 13.Testis Thessalico flagraus Salmonis Enipco,Quae voluit liquido tota subire Deo.Nic. Lloydius.
Hofmann J. Lexicon universale. 1698.